Literatura i/a tożsamość w XX wieku

Prace młodych polonistów pomieszczone w niniejszym tomie wskazują na konieczność stałego poszukiwania formuł tożsamościowych, widoczna w nich staje się właśnie Baumanowska – a z ducha heglowskiego wyrastająca – intuicja o tym, że doświadczenie tożsamości możliwe jest poprzez doznanie "groźby” jej utraty, w momencie wkroczenia w przestrzeń "mojości” tego, co Inne. Owa "groźba” nie jest jednak czynnikiem negatywnym, lecz przede wszystkim stymulującym.
Redaktorzy podzielili tom na trzy części zatytułowane: Tożsamość indywidualna (a. Utrata, b. Ocalenie) i Tożsamość zbiorowa – co stanowi spectrum kierunków i miejsc wspólnych w tym dyskursie, o tyle aktualne i powszechne, o ile można by przyjąć, iż przedsięwzięte w artykułach problemy i ich ujęcie jest reprezentatywne dla młodej społeczności polonistycznej.
Praca jest adresowana jest do studentów, młodych pracowników nauki (literaturoznawców, filozofów, kulturoznawców) zainteresowanych badaniem problemu tożsamości w literaturze.

Książka „Literatura i/a tożsamość w XX wieku” - oprawa miękka - Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.

Książka posiada 200 stron i została wydana w 0000 r.