Regionalizmy leksykalne w słownikach doby nowopolskiej

Opis książki:

Praca wpisuje się w nurt badań nad historycznym zróżnicowaniem regionalnym języka polskiego. Jej zasadniczym celem jest przedstawienie procesu regionalizacji słownictwa w dobie nowopolskiej i wyjaśnienie przyczyn tego zjawiska oraz - jako ważny przyczynek do opisu rozwoju warsztatu leksykograficznego w dobie nowopolskiej - ukazanie stosunku do regionalizmów leksykalnych i sposobów ich leksykograficznego opracowania w słownikach tego okresu dziejów polszczyzny. Analizie poddane zostały następujące leksykony: - Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. I VI, Warszawa 1807 1814; - Słownik języka polskiego, wyd. Maurycy Orgelbrand, cz. I II, Wilno 1861; - Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Słownik języka polskiego, t. I VIII, Warszawa 1900 1927; - Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. I XI, Warszawa 1958 1969. W oparciu o wszelkie informacje geograficzne w nich odnotowane (zawarte explicite lub implicite w definicjach znaczeniowych, przykładach użycia, bądź wynikające z wiedzy o językowej biografii autorów cytowanych przykładów) wyodrębniono zbiór 4940 leksemów. Każdy z nich rozpatrywano we wszystkich czterech słownikach, budując w ten sposób dla poszczególnych haseł pełną metrykę leksykograficzną, rozumianą jako historię ich słownikowych poświadczeń w analizowanych dziełach. Mimo iż analizowane słowniki zarejestrowały tylko wybór leksyki regionalnej, można przypuszczać, że jest to wybór reprezentatywny, to znaczy - jego podstawowe cechy są tożsame z wyznacznikami tej odmiany polszczyzny regionalnej, traktowanej jako całość. W oparciu o powyższe założenie praca stanowi opis polszczyzny regionalnej w aspekcie geograficznym, genetycznym oraz semantycznym.

Książka "Regionalizmy leksykalne w słownikach doby nowopolskiej" - Agnieszka Piotrowska-Wojaczyk - oprawa miękka - Wydawnictwo Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk. Książka posiada 550 stron i została wydana w 2011 r.