Legenda o Świętej Jadwidze

Opis książki:

26 marca 1267 roku paież Klemens IV, spełniając prośby króla Czech, książąt sląskich, episkopatu polskiego oraz sióstr zakonu cysterskiego z Trzebnicy, kanonizował jadwigę Śląską. Stało się to zaledwie w 24 lata po śmierci jadwigi - żony księcia wrocławskiego Henryka I Brodatego, a córki bertolda IV, księcia Meranii, i Agnieszki von Rochlitz z rodu Wettynów. Jej życie w zgodzie z wiarą, dobroczynność, fundacje kościołów i klasztorów, pomoc chorym i ubogim (m.in. założenie szpitala dla trędowatych) oraz osobista asceza legły u źródeł rodzącego się kultu. Wkrótce zaowocował on powstaniem spisanych historii jej życia. Pierwszą zachowaną wersją Legendy o Świętej Jadwidze jest tzw. kodeks lubiąski z 1353 roku, kolejną, która nie dotrwała do naszych czasów - przekaz z 1380 roku. Wreszcie trzecia to tłumaczenie na język niemiecki z 1451 roku. Ten przekaz właśnie stał się podstawą XVIII - wiecznego rękopisu Legendy o św. Jadwidze, który pod sygnaturą 303/IV znajduje się w zbiorach Biblioteki Śląskiej w Katowicach.

Niniejsza edycja, ukazująca się prawie 770 lat po śmierci Świętej, to wierne odwzorowanie tego rękopisu. Ponadto każda karta została wzbogacona o przekład tekstu niemieckiego na język polski oraz o swoisty komentarz w postaci obszernych fragmentów opracowania (K. Strończyńskiego) z 1880 roku Legenda obrazowa o świętej Jadwidze księżnie szląskiej według rekopisu z r. 1353 przedstawiona i z późniejszymi tejże treści obrazami porównania.

Książka "Legenda o Świętej Jadwidze" - Jan Malicki (red.) - oprawa twarda - Wydawnictwo Naukowe ŚLĄSK. Książka posiada 200 stron i została wydana w 2012 r.