Język polski w kancelarii królewskiej w pierwszej połowie XVI wieku

Opis książki:

W I połowie XVI wieku, w epoce Zygmunta Starego, dwór królewski był głównym w Polsce ośrodkiem myśli i kultury renesansowej, a królewska kancelaria - głównym ośrodkiem życia umysłowego na tym dworze. Skupiała ona nie szeregowych kancelistów, ale "wyjątkowo dobrany zespół gruntownie wykształconych osób, które wywodziły się z różnych dzielnic i warstw społecznych. Wśród nich znaleźli się sławni poeci (Andrzej Krzycki, Jan Dantyszek), pisarze polityczni i religijni (Andrzej Frycz Modrzewski, Stanisław Hozjusz), historycy i geografowie (Bernard Wapowski, Jodok Ludwik Decjusz)". Wszyscy oni tworzyli w języku łacińskim i ta ich działalność została zbadana gruntownie. Nie podjęto natomiast dotychczas żadnych głębszych badań nad działalnością kancelaryjną tych wybitnych renesansowych intelektualistów - nad współtworzonym przez nich językiem polskim. A jest to właśnie okres, kiedy zaczyna się wystawianie przez kancelarię dokumentów w tym języku - do końca XV wieku wystawiano je jedynie po łacinie. Autorka tej książki postanowiła przeprowadzić sumienną kwerendę i spróbować znaleźć odpowiedź na następujące pytania: 1. Od kiedy kancelaria królewska prowadziła wpisy w języku polskim 2. O czym pisano po łacinie, a o czym po polsku i dlaczego 3. Czy kancelaria była przygotowana do urzędowania w języku polskim 4. Czy wypracowano w niej jakieś normy językowe i ortograficzne Powstała książka pasjonująca, godna uwagi nie tylko filologów-językoznawców, ale i każdego człowieka interesującego się - ujmując rzecz najogólniej - kulturą własnego kraju.

Książka "Język polski w kancelarii królewskiej w pierwszej połowie XVI wieku" - Beata Kaczmarczyk - oprawa miękka - Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.