Jestem Żydem, chcę wejść. Hotel Polski w Warszawie, 1943

Opis książki:

Historia Hotelu Polskiego jest jednym z mniej zbadanych epizodów w dziejach zagłady Zydów warszawskich. Wkrótce po likwidacji getta warszawskiego rozchodzi się po Warszawie wiadomość, że w niepozornym budynku przy ul. Długiej 29 sprzedawane są dokumenty państw południowoamerykańskich, gwarantujące Żydom ukrywającym się wówczas po stronie aryjskiej bezpieczny wyjazd z Generalnego Gubernatorstwa do specjalnych obozów we Francji, gdzie mają czekać na wymianę na jeńców niemieckich internowanych przez aliantów. Mimo że boleśnie żywa jest pamięć o transportach, które rok wcześniej miały zawieźć Żydów z getta do pracy na Wschodzie, a pojechały do Treblinki, gdzie znalazło śmierć ponad 300 000 osób; mimo że nad miastem unosi się wciąż woń spalenizny z dogasającego po powstaniu getta i mimo że wiadomo, iż organizatorzy transportów są osobami - używając eufemistycznego określenia - niebudzącymi zaufania, tysiące osób wychodzi z ukrycia i przychodzi do Hotelu Polskiego, szukając tam ratunku. W Warszawie, która oficjalnie, jak utrzymywali Niemcy, miała być Judenrein - "wolna od Żydów", a wysiłki nazistów skupialy się na wyłapywaniu osób ukrywających się, władze niemieckie, przecząc same sobie, tworzą obszar eksterytorialny dla Żydów właśnie. Wątek ten w literaturze zyskał nazwę "sprawy" lub "afery" Hotelu Polskiego. To drugie określenie wskazywać ma na tragiczny koniec, jaki spotkał ludzi, którzy uwierzyli w możliwość ratunku - z około 2500 osób, które znalazły się na ul. Długiej, uratowalo się tylko około 300.

Książka "Jestem Żydem, chcę wejść. Hotel Polski w Warszawie, 1943" - Agnieszka Haska - oprawa miękka - Wydawnictwo IFiS PAN. Książka posiada 181 stron i została wydana w 2006 r.