Annaty Papieskie w Polsce w XIV wieku

Opis książki:

Przez pojęcie Annaty papieskie należy rozumieć opłaty wnoszone przez obejmującego beneficjum należące do papieskiej kollacji. Były to świadczenia indywidualne, które duchowni obowiązani byli zapłacić papieżowi w ściśle określonej wysokości i oznaczonym czasie. Dochody uzyskiwane z annat pozostawały w wyłącznej dyspozycji papieża, który mógł nimi swobodnie dysponować. Świadczeniami tymi obciążone były wyłącznie beneficja niższe zwane powszechnie niekonsystorskimi, w odróżnieniu od benificjów wyższych (opactw, biskupstw), które papież nadawał na konsystorzu. (...) Z początku annaty nie miały charakteru świadczenia stałego. Papieże ogłaszali je w różnych prowincjach kościelnych, w różnym okresie, zawsze ustalając precyzyjnie czas ich obowiązywania. Powszechna praktyka czerpania dochodów z wakansów sprawiła jednak, że świadczenia annatowe przybrały charakter stały. W skali powszechnej praktykę ciągłego prolongowania rozporządzeń annatowych wprowadził po raz pierwszy dopiero papież Klemens VI (1342-1352).

Książka "Annaty Papieskie w Polsce w XIV wieku" - Stanisław Szczur - oprawa miękka - Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.