pokaz koszyk
rozwiń menu
tylko:  
E-book:

System Prawa Karnego Procesowego. Tom XVII. Współpraca międzynarodowa w sprawach karnych

Dane szczegółowe:
Wydawca: Wolters Kluwer business
Format: pdf
Ilość stron: 1428 s.
Zabezpieczenie: plik z zabezpieczeniem watermark
EAN: 9788383905594
Data: 2025-07-18
Cena wydawcy: 339.00 złpozycja niedostępna

Opis e-booka:

W XVII tomie Systemu prawa karnego procesowego omówiono zagadnienia związane ze współpracą międzynarodową w sprawach karnych. W obszarze współpracy w sprawach karnych w ramach stosunków międzynarodowych można obecnie wyróżnić dwie płaszczyzny: współpracę tradycyjną, opartą na przepisach dwustronnych i wielostronnych umów międzynarodowych, ewentualnie regulacjach kodeksowych, oraz współpracę prowadzoną między państwami członkowskimi Unii Europejskiej na podstawie przepisów prawa polskiego, które wdrażają decyzje ramowe oraz dyrektywy unijne przewidujące mechanizm wzajemnego uznawania orzeczeń w sprawach karnych. W oddawanym do rąk Czytelników tomie przedstawiono, jak poszczególne instrumenty współpracy ewoluowały na przestrzeni lat oraz to, jaką ostatecznie formę uzyskały w ramach Unii Europejskiej.

E-book „System Prawa Karnego Procesowego. Tom XVII. Współpraca międzynarodowa w sprawach karnych” - Wydawca: Wolters Kluwer business.

Spis treści:

Wykaz skrótów  | str. 21
Wykaz podstawowej literatury podawanej wyłącznie w zapisie skróconym  | str. 29
Wstęp  | str. 39
Rozdział 1
Zagadnienia ogólne  | str. 43

Ewolucja współpracy międzynarodowej w sprawach karnych | str. 54

 1.1. Ewolucja współpracy międzynarodowej w sprawach karnych w prawie międzynarodowym  | str. 54
 1.2. Ewolucja współpracy w sprawach karnych w Unii Europejskiej  | str. 67

Zasady współpracy międzynarodowej w sprawach karnych | str. 75

 2.1. Uwagi wprowadzające  | str. 75
 2.2. Zasada podwójnej przestępności czynu  | str. 76
 2.2.1. Powody obowiązywania warunku podwójnej przestępności czynu we współpracy międzynarodowej i unijnej  | str. 76
 2.2.2. Podwójna przestępność czynu  | str. 85
 2.2.2.1. Uwagi wprowadzające  | str. 85
 2.2.2.2. Warunek podwójnej przestępności w ujęciu rzeczywistym i hipotetycznym (in genere)  | str. 86
 2.2.2.3. Podwójna przestępność in abstracto  | str. 89
 2.2.2.4. Podwójna karalność in concreto  | str. 90
 2.2.2.5. Inne koncepcje  | str. 92
 2.2.2.6. Przestępstwa a wykroczenia w kontekście wymogu podwójnej przestępności  | str. 93
 2.2.2.7. „Retroaktywność” wymogu podwójnej przestępności  | str. 98
 2.3. Zasada niewydawania własnych obywateli  | str. 100
 2.3.1. Historia i uzasadnienie zakazu  | str. 100
 2.3.2. Ekstradycja własnego obywatela a prawa człowieka  | str. 109
 2.3.3. Zakaz ekstradycji obywatela w polskiej doktrynie konstytucyjnej  | str. 113
 2.3.4. Zmiana art. 55 Konstytucji RP, jej krytyka i konsekwencje ustawowe  | str. 122
 2.3.5. Zakaz ekstradycji obywatela a ochrona cudzoziemców wynikająca z zakazu dyskryminacji  | str. 124
 2.4. Zasada specjalności  | str. 125
 2.5. Klauzula porządku publicznego  | str. 133
 2.6. Szczególne traktowanie przestępstw politycznych, skarbowych i wojskowych we współpracy międzynarodowej w sprawach karnych  | str. 141
 2.6.1. Uwagi wprowadzające  | str. 141
 2.6.2. Odmowa współpracy ze względu na polityczny charakter przestępstwa  | str. 142
 2.6.3. Odmowa współpracy ze względu na wojskowy charakter przestępstwa  | str. 152
 2.6.4. Odmowa współpracy z powodu skarbowego charakteru przestępstwa  | str. 160

Relacja prawo wewnętrzne – prawo unijne – prawo międzynarodowe… w obszarze współpracy międzynarodowej w sprawach karnych | str. 169

 3.1. Uwagi wprowadzające  | str. 169
 3.2. Miejsce prawa międzynarodowego w hierarchii źródeł prawa  | str. 170
 3.3. Miejsce prawa unijnego w hierarchii źródeł prawa  | str. 174
 3.4. Dyrektywy unijne jako źródło prawa karnego materialnego i procesowego  | str. 178
 3.4.1. Bezpośrednie stosowanie dyrektyw unijnych  | str. 178
 3.4.2. Pośrednie stosowanie dyrektyw unijnych  | str. 181
 3.5. Reguły stosowania decyzji ramowych dotyczących prawa karnego materialnego i procesowego  | str. 187
 3.6. Stosowanie dyrektyw unijnych i decyzji ramowych w orzecznictwie sądów karnych  | str. 192
 3.7. Rola rozporządzeń unijnych w obszarze prawa karnego materialnego i procesowego  | str. 198
 3.8. Zasada pierwszeństwa prawa unijnego a konstytucyjna ochrona praw jednostki  | str. 200
 3.9. Rozstrzyganie kolizji norm w obszarze międzynarodowej współpracy w sprawach karnych  | str. 211
 3.9.1. Stosowanie art. 615 § 2 k.p.k. w odniesieniu do przepisów Kodeksu wdrażających unijne akty prawne  | str. 211
 3.9.2. Stosowanie art. 615 § 2 k.p.k. poza kontekstem unijnej współpracy w sprawach karnych  | str. 214
 3.10. Podsumowanie  | str. 218
Rozdział 2
Współpraca międzynarodowa w sprawach karnych – rys prawnoporównawczy  | str. 219

Modele regulacji współpracy międzynarodowej w sprawach karnych w Europie | str. 223

 1.1. Uwagi wprowadzające  | str. 223
 1.2. Modele regulacji problematyki międzynarodowej współpracy w sprawach karnych  | str. 225
 1.3. Ocena funkcjonujących modeli regulacji  | str. 240
 1.4. Prace legislacyjne dotyczące modelu regulacji w Polsce  | str. 242

Współpraca międzynarodowa w sprawach karnych w wybranych państwach… Unii Europejskiej – model francuski | str. 244

 2.1. Uwagi wprowadzające  | str. 244
 2.2. Wykonywanie wniosków o współpracę w sprawach karnych  | str. 247
 2.2.1. Ogólne zasady współpracy  | str. 247
 2.2.2. Szczególne rodzaje wniosków o pomoc prawną  | str. 250
 2.3. Ekstradycja  | str. 253
 2.4. Przekazywanie skazanych  | str. 260
 2.5. Współpraca w sprawach karnych w ramach Unii Europejskiej  | str. 261
 2.5.1. Uwagi wprowadzające  | str. 261
 2.5.2. Wspólne zespoły śledcze  | str. 262
 2.5.3. Eurojust  | str. 263
 2.5.4. Zabezpieczenie mienia i środków dowodowych  | str. 267
 2.5.5. Wymiana informacji i danych wywiadowczych  | str. 271
 2.5.6. Europejski nakaz aresztowania  | str. 272
 2.5.7. Wykonywanie prawomocnych wyroków skazujących na karę pozbawienia wolności  | str. 281
 2.5.8. Europejski nakaz dochodzeniowy  | str. 287
 2.5.9. Inne instrumenty współpracy w sprawach karnych w ramach Unii Europejskiej  | str. 294
 2.6. Współpraca z Międzynarodowym Trybunałem Karnym  | str. 295
 2.6.1. Zagadnienia ogólne  | str. 295
 2.6.2. Wykonywanie wniosków o aresztowanie i dostarczenie  | str. 297
 2.6.3. Wykonywanie wniosków o pomoc prawną  | str. 301
 2.6.4. Wykonywanie wyroków skazujących wydanych przez Międzynarodowy Trybunał Karny  | str. 301
 2.6.5. Zagadnienia zgodności statutu MTK z Konstytucją V Republiki  | str. 303
 2.7. Podsumowanie  | str. 306

Współpraca międzynarodowa w sprawach karnych w wybranych państwach… Unii Europejskiej – model niemiecki | str. 307

 3.1. Sposób regulacji międzynarodowej współpracy w sprawach karnych w Niemczech  | str. 307
 3.2. Podstawowe zasady postępowania w przedmiocie pomocy prawnej  | str. 316
 3.3. Podstawowe zasady unijnej współpracy w sprawach karnych prowadzonej na podstawie niemieckiej ustawy o międzynarodowej pomocy prawnej w sprawach karnych  | str. 321
 3.3.1. Postępowanie w przedmiocie wykonania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 321
 3.3.2. Postępowanie w przedmiocie wydania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 324
 3.3.3. Odmowa współpracy międzynarodowej na podstawie klauzuli „porządku prawnego” (ordre public)  | str. 325
 3.3.4. Przesłanki odmowy współpracy z państwami członkowskimi Unii Europejskiej ze szczególnym uwzględnieniem zasady podwójnej karalności  | str. 331
 3.4. Podsumowanie  | str. 335
Rozdział 3
Immunitety dyplomatyczne i konsularne w procesie karnym  | str. 337

Rozwój historyczny immunitetów dyplomatycznych i konsularnych w prawie międzynarodowym | str. 339

 1.1. Immunitet dyplomatyczny  | str. 339
 1.2. Immunitet konsularny  | str. 346

Prawnomiędzynarodowe podstawy przywilejów i immunitetów | str. 352
Zakres czasowy i terytorialny immunitetów | str. 358

 3.1. Immunitet dyplomatyczny  | str. 358
 3.2. Immunitet konsularny  | str. 362

Przedstawiciele dyplomatyczni i ich rodziny | str. 364

 4.1. Koncepcja immunitetu  | str. 364
 4.2. Immunitet dyplomatyczny – zakres podmiotowy  | str. 369
 4.3. Immunitet dyplomatyczny – zakres przedmiotowy  | str. 372
 4.4. Dyplomata jako świadek  | str. 379
 4.5. Przeszukanie pomieszczeń misji dyplomatycznej  | str. 381
 4.6. Zrzeczenie się immunitetu jurysdykcyjnego przedstawiciela dyplomatycznego  | str. 382

Immunitety konsularne | str. 385

 5.1. Koncepcja immunitetu  | str. 385
 5.2. Zakres podmiotowy immunitetu konsularnego  | str. 387
 5.3. Zakres przedmiotowy immunitetu konsularnego  | str. 389
 5.4. Immunitet jurysdykcyjny konsula  | str. 394
 5.5. Osoby objęte immunitetem konsularnym w charakterze świadka, biegłego, tłumacza  | str. 396
 5.6. Przeszukanie pomieszczeń placówki konsularnej  | str. 399
 5.7. Honorowi urzędnicy konsularni  | str. 400
 5.8. Zrzeczenie się immunitetu konsularnego  | str. 401

Głowy państw oraz przedstawiciele państw i innych podmiotów prawa międzynarodowego | str. 403
Funkcjonariusze międzynarodowi i przedstawiciele państw w organizacjach międzynarodowych | str. 415

 7.1. Uwagi wprowadzające  | str. 415
 7.2. Funkcjonariusze międzynarodowi  | str. 417
 7.3. Przedstawiciele państw wysyłani do organizacji międzynarodowych  | str. 420

Członkowie instytucji i organów Unii Europejskiej | str. 423
Żołnierze pełniący służbę poza granicami państwa | str. 429

Rozdział 4
Zasada ne bis in idem w prawie karnym międzynarodowym… oraz europejskim prawie karnym  | str. 433

Wstęp | str. 441
Istota zakazu ne bis in idem | str. 444
Kształtowanie się zasady ne bis in idem w umowach międzynarodowych | str. 449
Zasada ne bis in idem w regulacjach prawnych Rady Europy | str. 453

 4.1. Europejska konwencja o ekstradycji z 1957 r.  | str. 453
 4.2. Europejska konwencja w sprawie karania przestępstw drogowych z 1964 r.  | str. 456
 4.3. Europejska konwencja o międzynarodowej ważności wyroków karnych z 1970 r.  | str. 457
 4.4. Konwencja o przekazaniu ścigania w sprawach karnych z 1972 r.  | str. 462
 4.5. Inne rozwiązania konwencyjne nawiązujące do zasady ne bis in idem  | str. 463

Zakaz ne bis in idem w Europejskiej konwencji praw człowieka | str. 465

 5.1. Uwagi wprowadzające  | str. 465
 5.2. Pojęcia przestępstwa i postępowania karnego na podstawie art. 4 Protokołu nr 7 do EKPC  | str. 466
 5.3. Pojęcie tego samego czynu  | str. 469
 5.4. Pojęcie prawomocnego wyroku  | str. 483
 5.5. Wznowienie postępowania karnego na podstawie art. 4 ust. 2 Protokołu nr 7 do EKPC  | str. 485

Zasada ne bis in idem w porządku prawnym Unii Europejskiej | str. 489

 6.1. Uwagi wprowadzające  | str. 489
 6.2. Zasada ne bis in idem w Konwencji o podwójnym karaniu z 25.05.1987 r.  | str. 490
 6.3. Zasada ne bis in idem w Konwencji o wykonywaniu zagranicznych orzeczeń karnych z 13.11.1991 r.  | str. 493
 6.4. Zasada ne bis in idem a Konwencja o zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych z 17.06.1998 r.  | str. 495
 6.5. Zakaz ne bis in idem w Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich oraz dyrektywie 2017/1371  | str. 500
 6.6. Zakaz ne bis in idem w Konwencji w sprawie zwalczania korupcji urzędników wspólnot europejskich i urzędników państw członkowskich Unii Europejskiej  | str. 505

Zasada ne bis in idem w Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen | str. 506

 7.1. Uwagi wprowadzające  | str. 506
 7.2. Zakres terytorialny i temporalny zasady ne bis in idem w Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen  | str. 511
 7.3. Tożsamość czynu (idem)  | str. 514
 7.4. Tożsamość podmiotu  | str. 524
 7.5. Rodzaje orzeczeń uruchamiające zakaz ne bis in idem na podstawie art. 54 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen  | str. 526
 7.5.1. Orzeczenia skazujące i uniewinniające  | str. 526
 7.5.2. Orzeczenia sądowe oraz pozasądowe przypisujące odpowiedzialność karną  | str. 533
 7.5.3. Orzeczenia o umorzeniu postępowania karnego  | str. 536
 7.6. Wyjątki od zasady ne bis in idem w Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen  | str. 544

Zakaz ne bis in idem z art. 50 KPP | str. 549

Rozdział 5
Przejęcie i przekazanie ścigania karnego  | str. 551

Instytucja przejęcia ścigania – zagadnienia ogólne | str. 552
Podstawy prawne współpracy w dziedzinie przejmowania ścigania w sprawach karnych | str. 557

 2.1. Przejęcie ścigania na podstawie umowy międzynarodowej  | str. 557
 2.2. Procedura przejęcia ścigania w przepisach Kodeksu postępowania karnego  | str. 563
 2.2.1. Uwagi wprowadzające  | str. 563
 2.2.2. Przejęcie ścigania przez Rzeczpospolitą Polską  | str. 565
 2.2.3. Przekazanie ścigania do państwa obcego  | str. 578
 2.2.4. Konsultacje w przypadku konfliktu jurysdykcji  | str. 578

Mechanizm unikania konfliktów jurysdykcyjnych w stosunkach z innymi państwami… członkowskimi Unii Europejskiej | str. 580

 3.1. Uwagi wprowadzające  | str. 580
 3.2. Konsultacje mające na celu ustalenie istnienia konfliktu jurysdykcyjnego  | str. 582
 3.3. Konsultacje w celu rozwiązania konfliktu jurysdykcyjnego  | str. 587
 3.4. Wystąpienie do Eurojustu  | str. 592
 3.5. Charakterystyka procedury konsultacji w przepisach Kodeksu postępowania karnego  | str. 595
  
Rozdział 6
Ekstradycja i jej forma uproszczona – europejski nakaz aresztowania  | str. 599

Uwagi wprowadzające | str. 603
Przesłanki i przeszkody ekstradycyjne | str. 603

 2.1. Uwagi wprowadzające  | str. 603
 2.2. Przeszkody związane z osobą sprawcy  | str. 607
 2.2.1. Obywatelstwo i azyl  | str. 607
 2.2.2. Stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej  | str. 609
 2.3. Przeszkody związane z negatywnymi przesłankami procesowymi  | str. 610
 2.3.1. Ne bis in idem  | str. 610
 2.3.2. Zawisłość sporu (lis pendens)  | str. 611
 2.3.3. Przedawnienie  | str. 612
 2.3.4. Amnestia  | str. 612
 2.3.5. Ułaskawienie  | str. 613
 2.4. Przeszkody związane z charakterem czynu  | str. 613
 2.4.1. Przestępstwo skarbowe  | str. 613
 2.4.2. Przestępstwo wojskowe  | str. 614
 2.4.3. Przestępstwo polityczne  | str. 614
 2.4.4. Przestępstwo prywatnoskargowe  | str. 615
 2.5. Przeszkody związane z zagrożeniem karą  | str. 616
 2.5.1. Kara śmierci  | str. 616
 2.5.2. Zagrożenie łagodną karą  | str. 616
 2.6. Przeszkody związane z miejscem popełnienia przestępstwa  | str. 617
 2.6.1. Popełnienie przestępstwa na terytorium państwa wezwanego  | str. 617
 2.6.2. Popełnienie przestępstwa na terytorium państwa trzeciego  | str. 618
 2.7. Pozostałe przeszkody ekstradycyjne  | str. 618

Przeszkody przekazania osoby w procedurze wykonania europejskiego nakazu aresztowania | str. 619

 3.1. Uwagi wprowadzające  | str. 619
 3.2. Obligatoryjne podstawy odmowy wykonania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 620
 3.2.1. Przesłanka „amnestii”  | str. 620
 3.2.2. Przesłanka wynikająca z ne bis in idem  | str. 620
 3.2.3. Prawomocne orzeczenie o przekazaniu do innego państwa  | str. 625
 3.2.4. Przeszkoda wynikająca z nieletniości  | str. 626
 3.2.5. Przeszkoda wynikająca z potrzeby ochrony praw człowieka  | str. 627
 3.2.6. Przeszkoda dotycząca nakazu wydanego w związku z przestępstwem popełnionym bez użycia przemocy z przyczyn politycznych  | str. 629
 3.3. Fakultatywne podstawy odmowy wykonania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 630
 3.3.1. Przesłanka podwójnej przestępności czynu zabronionego  | str. 630
 3.3.2. Zawisłość sprawy w Rzeczypospolitej Polskiej  | str. 632
 3.3.3. Odmowa wszczęcia postępowania, jego umorzenie lub wydanie innego prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie  | str. 633
 3.3.4. Przedawnienie ścigania lub wykonania kary  | str. 635
 3.3.5. Popełnienie przestępstwa na terytorium RP  | str. 636
 3.3.6. Możliwość orzeczenia kary dożywotniego pozbawienia wolności  | str. 636
 3.3.7. Możliwość odmowy wykonania nakazu europejskiego wydanego w celu wykonania kary orzeczonej in absentia  | str. 638
 3.4. Wykonanie nakazu wydanego wobec obywatela polskiego  | str. 642

Czynne postępowanie ekstradycyjne | str. 645

 4.1. Uwagi wprowadzające  | str. 645
 4.2. Model klasyczny czynnego postępowania ekstradycyjnego  | str. 646
 4.2.1. Organy i etapy postępowania  | str. 646
 4.2.1.1. Etap zasadniczy (prokuratorski, sądowy)  | str. 646
 4.2.1.2. Etap uzupełniający (ministerialny)  | str. 649
 4.2.1.3. Etap postekstradycyjny  | str. 651
 4.2.2. Środki zaskarżenia stosowane w czynnej procedurze ekstradycyjnej  | str. 660
 4.3. Model uproszczony – wydanie europejskiego nakazu aresztowania  | str. 661
 4.3.1. Organy i etapy postępowania  | str. 661
 4.3.1.1. Etap zasadniczy  | str. 661
 4.3.1.2. Etap po przekazaniu  | str. 667
 4.3.1.2.1. Zasada specjalności  | str. 667
 4.3.1.2.2. Wykonywanie kar po przekazaniu  | str. 678
 4.3.1.2.3. Przekazanie zwrotne  | str. 680
 4.3.1.2.4. Dalsze przekazanie  | str. 682
 4.3.1.2.5. Czynności związane z wykonaniem wydanego europejskiego nakazu aresztowania  | str. 683
 4.3.2. Środki zaskarżenia w procedurze wydania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 685

Bierne postępowanie ekstradycyjne | str. 687

 5.1. Uwagi wprowadzające  | str. 687
 5.2. Model klasyczny biernego postępowania ekstradycyjnego  | str. 688
 5.2.1. Organy i etapy postępowania  | str. 688
 5.2.1.1. Etap wstępny (prokuratorski)  | str. 688
 5.2.1.2. Etap opiniujący (sądowy)  | str. 691
 5.2.1.3. Etap decyzyjny (ministerialny)  | str. 695
 5.2.2. Środki zaskarżenia w biernej procedurze ekstradycyjnej  | str. 699
 5.2.3. Ekstradycja uproszczona  | str. 706
 5.2.4. Stosowanie środków zapobiegawczych w toku procedury ekstradycyjnej  | str. 709
 5.3. Model uproszczony – procedura wykonania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 716
 5.3.1. Organy i etapy postępowania  | str. 716
 5.3.1.1. Uwagi wprowadzające  | str. 716
 5.3.1.2. Etap wstępny (prokuratorski)  | str. 717
 5.3.1.3. Etap sądowy – orzekanie w przedmiocie wykonania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 720
 5.3.1.4. Etap sądowy – wykonanie decyzji o przekazaniu  | str. 726
 5.3.2. Środki zaskarżenia w procedurze wykonania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 731
 5.3.3. Stosowanie tymczasowego aresztowania w toku procedury wykonania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 732
 5.3.4. Perspektywy dalszego rozwoju procedury europejskiego nakazu aresztowania  | str. 736
Rozdział 7
Wzajemne uznawanie środków zapobiegawczych o charakterze nieizolacyjnym… w Unii Europejskiej  | str. 741

Uznawanie i wykonywanie środków zapobiegawczych w prawie Unii Europejskiej | str. 741
Decyzja ramowa w sprawie środków nadzoru stanowiących alternatywę… dla tymczasowego aresztowania | str. 743
Implementacja decyzji ramowej 2009/829/WSiSW do polskiego Kodeksu postępowania karnego | str. 749

Rozdział 8
Uznawanie zagranicznych orzeczeń dotyczących kar i innych środków reakcji prawnokarnej o charakterze nieizolacyjnym  | str. 755

Zagadnienia ogólne | str. 760

 1.1. Ogólne zasady uznawania zagranicznych orzeczeń  | str. 760
 1.2. Zasady uznawania zagranicznych orzeczeń w prawie Unii Europejskiej  | str. 770

Przejęcie do wykonania kary grzywny | str. 779

 2.1. Przejęcie do wykonania kary grzywny na podstawie umów międzynarodowych i przepisów rozdziału 66 k.p.k.  | str. 779
 2.1.1. Zasady przejmowania do wykonania kary grzywny  | str. 779
 2.1.2. Przebieg postępowania przed polskim sądem  | str. 781
 2.1.3. Podstawy odmowy wykonania orzeczenia o grzywnie  | str. 787
 2.1.4. Zasady wymiaru kary  | str. 791
 2.1.5. Postępowanie po przejęciu kary grzywny do wykonania  | str. 796
 2.2. Wykonywanie kary o charakterze pieniężnym w prawie Unii Europejskiej  | str. 799
 2.2.1. Uwagi wprowadzające  | str. 799
 2.2.2. Zakres przedmiotowy kary o charakterze pieniężnym  | str. 802
 2.2.3. Organy współpracy  | str. 812
 2.2.4. Przebieg postępowania przed polskim sądem  | str. 815
 2.2.5. Podstawy odmowy uznania i wykonania orzeczenia  | str. 818
 2.2.6. Zasady wymiaru kary  | str. 837
 2.2.7. Postępowanie po przejęciu kary o charakterze pieniężnym do wykonania  | str. 841

Przejęcie do wykonania orzeczeń o przepadku | str. 844

 3.1. Wykonywanie orzeczeń o przepadku na podstawie umów międzynarodowych  | str. 844
 3.2. Wykonywanie orzeczeń o przepadku na podstawie przepisów rozdziału 66 k.p.k.  | str. 854
 3.3. Wystąpienie państwa członkowskiego UE o wykonanie orzeczenia przepadku  | str. 861
 3.3.1. Uwagi wprowadzające  | str. 861
 3.3.2. Zakres regulacji decyzji ramowej 2006/783/WSiSW  | str. 864
 3.3.3. Zakres regulacji dyrektywy 2014/42/UE  | str. 869
 3.3.4. Zakres regulacji rozporządzenia 2018/1805  | str. 873
 3.3.5. Organy współpracy w decyzji ramowej 2006/783/WSiSW  | str. 876
 3.3.6. Organy współpracy w rozporządzeniu 2018/1805  | str. 880
 3.3.7. Przebieg postępowania przed polskim sądem  | str. 883
 3.3.8. Zasady wykonywania przepadku na podstawie przepisów rozporządzenia  | str. 886
 3.3.9. Podstawy odmowy wykonania orzeczenia o przepadku w decyzji ramowej 2006/783/WSiSW  | str. 888
 3.3.10. Podstawy odmowy wykonania przepadku w rozporządzeniu 2018/1805  | str. 900
 3.3.11. Zawieszenie i odroczenie wykonania przepadku  | str. 902
 3.3.12. Procedura po przejęciu orzeczenia o przepadku do wykonania na podstawie decyzji ramowej 2006/783/WSiSW  | str. 905
 3.3.13. Procedura wykonania przepadku na podstawie rozporządzenia 2018/1805  | str. 914

Przejęcie do wykonania środków karnych | str. 916

 4.1. Wykonywanie środków karnych na podstawie umów międzynarodowych  | str. 916
 4.2. Wykonanie środków karnych w prawie Unii Europejskiej  | str. 921
 4.3. Wykonywanie środków karnych na podstawie decyzji ramowej 2008/947/WSISW  | str. 923
 4.4. Rodzaje środków karnych podlegających wykonaniu  | str. 926
 4.5. Europejski nakaz ochrony  | str. 934
 4.5.1. Dyrektywa w sprawie europejskiego nakazu ochrony  | str. 934
 4.5.2. Wydawanie i wykonywanie europejskiego nakazu ochrony  | str. 936
 4.5.3. Podstawy odmowy wykonania europejskiego nakazu ochrony  | str. 941
 4.5.4. Zasady wykonywania obowiązków wynikających z europejskiego nakazu ochrony  | str. 943
 4.6. Zakaz prowadzenia pojazdów  | str. 946
 4.6.1. Zakaz prowadzenia pojazdów w prawie międzynarodowym  | str. 946
 4.6.2. Zakaz prowadzenia pojazdów w prawie Unii Europejskiej  | str. 949
 4.6.3. Zakaz prowadzenia pojazdów w dyrektywie 2006/126/WE  | str. 956

Przejęcie do wykonania kary ograniczenia wolności | str. 960

 5.1. Wykonywanie kary ograniczenia wolnośći w prawie międzynarodowym  | str. 960
 5.2. Wykonywanie kary ograniczenia wolności w prawie Unii Europejskiej  | str. 961

Przejęcie do wykonania środków probacyjnych | str. 967

 6.1. Wykonywanie środków probacyjnych na podstawie umów międzynarodowych  | str. 967
 6.2. Wykonywanie środków probacyjnych w prawie Unii Europejskiej  | str. 970

Procedura przejęcia do wykonania środków karnych, kary ograniczenia wolności… oraz środków probacyjnych | str. 978

 7.1. Organy współpracy  | str. 978
 7.2. Przebieg postępowania przed polskim sądem  | str. 980
 7.2. Zakres orzekania przez sąd polski  | str. 983
 7.4. Podstawy odmowy wykonania w decyzji ramowej 2008/947/WSiSW  | str. 987
 7.5. Podstawy odmowy wykonania w ustawie polskiej  | str. 990
 7.6. Postępowanie po przejęciu orzeczenia do wykonania  | str. 996

Podsumowanie | str. 1002

Rozdział 9
Uznawanie zagranicznych orzeczeń skazujących na karę pozbawienia wolności  | str. 1007

Uwagi wprowadzające | str. 1011
Systemy przekazywania kar pozbawienia wolności | str. 1015

 2.1. Uwagi ogólne  | str. 1015
 2.2. System krajowy  | str. 1016
 2.3. Systemy ponadkrajowe  | str. 1017
 2.3.1. System konwencyjny  | str. 1017
 2.3.1.1. Uwagi ogólne  | str. 1017
 2.3.1.2. Konwencja berlińska  | str. 1018
 2.3.1.3. Konwencja strasburska  | str. 1020
 2.3.1.4. Współpraca z Międzynarodowym Trybunałem Karnym  | str. 1022
 2.3.2. Umowy bilateralne  | str. 1023
 2.3.3. Systemy unijne  | str. 1029
 2.3.3.1. Uwagi ogólne  | str. 1029
 2.3.3.2. Konwencja wykonawcza do Układu z Schengen  | str. 1030
 2.3.3.3. Europejski nakaz aresztowania – szczególny przypadek przejęcia skazania (art. 607s § 3–5 i art. 607t § 1–2 k.p.k.)  | str. 1031
 2.3.3.4. Specyfika systemu uznawania kar wprowadzonego decyzją ramową 2008/909/WSISW  | str. 1033

Przejęcie do wykonania kary pozbawienia wolności na podstawie umów… międzynarodowych i przepisów Kodeksu postępowania karnego (rozdział 66) | str. 1034

 3.1. Zakres przedmiotowy przejęcia kary do wykonania na podstawie przepisów rozdziału 66 k.p.k.  | str. 1034
 3.2. Podstawy odmowy przejęcia do wykonania kary pozbawienia wolności  | str. 1038
 3.2.1. Uwagi ogólne  | str. 1038
 3.2.2. Brak prawomocności orzeczenia  | str. 1039
 3.2.3. Brak wykonalności orzeczenia  | str. 1039
 3.2.4. Możliwość naruszenia suwerenności, bezpieczeństwa lub porządku prawnego Polski  | str. 1040
 3.2.5. Brak zgody skazanego (osoby, wobec której orzeczono środek polegający na pozbawieniu wolności) na przejęcie  | str. 1041
 3.2.6. Warunek podwójnej przestępności  | str. 1044
 3.2.7. Przeszkody ekstradycyjne  | str. 1046
 3.3. Procedura przejęcia do wykonania kary pozbawienia wolności  | str. 1047
 3.3.1. Procedura przejęcia orzeczenia do wykonania według przepisów rozdziału 66 k.p.k.  | str. 1047
 3.3.2. Procedura przejęcia orzeczenia do wykonania według systemów konwencyjnych  | str. 1054
 3.4. Procedura exequatur  | str. 1057
 3.5. Wymiar kary przejętej do wykonania według przepisów rozdziału 66 k.p.k.  | str. 1070
 3.5.1. Artykuł 114 § 4 k.k. i problematyka zastosowania obcej ustawy karnej jako lex mitior  | str. 1070
 3.5.2. Granice kar  | str. 1081
 3.6. Wymiar kary przejętej do wykonania według konwencji berlińskiej  | str. 1082
 3.7. Wymiar kary przejętej do wykonania według konwencji strasburskiej  | str. 1086
 3.8. Wymiar kary przejętej do wykonania według umów bilateralnych  | str. 1096
 3.9. Postępowanie po przejęciu kary do wykonania  | str. 1099

Przejęcie i przekazanie kary pozbawienia wolności do wykonania na podstawie decyzji… ramowej Rady 2008/909/WSISW | str. 1102

 4.1. Uwagi ogólne  | str. 1102
 4.2. Zakres przedmiotowy przejęcia kary do wykonania w Polsce  | str. 1103
 4.3. Podstawy odmowy przejęcia kary pozbawienia wolności do wykonania w świetle decyzji ramowej i rozdziału 66g k.p.k.  | str. 1106
 4.3.1. Uwagi wprowadzające  | str. 1106
 4.3.2. Obligatoryjne podstawy odmowy przejęcia do wykonania  | str. 1108
 4.3.2.1. Warunek podwójnej przestępności  | str. 1108
 4.3.2.2. Istnienie stanu powagi rzeczy osądzonej (res iudicata)  | str. 1110
 4.3.2.3. Brak zgody skazanego na przejęcie  | str. 1112
 4.3.2.4. Wiek skazanego  | str. 1114
 4.3.2.5. Naruszenie wolności i praw człowieka i obywatela  | str. 1116
 4.3.2.6. Połączenie wykonania kary z zastosowaniem terapii lub innych środków nieznanych ustawie  | str. 1117
 4.3.2.7. Brak posiadania przez skazanego obywatelstwa polskiego  | str. 1118
 4.3.3. Fakultatywne podstawy odmowy przejęcia do wykonania  | str. 1119
 4.3.3.1. Brak lub niekompletność zaświadczenia albo jego oczywista niezgodność z treścią orzeczenia  | str. 1119
 4.3.3.2. Przedawnienie wykonania kary  | str. 1121
 4.3.3.3. Brak posiadania przez skazanego stałego lub czasowego miejsca pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej  | str. 1122
 4.3.3.4. Wydanie orzeczenia in absentia  | str. 1123
 4.3.3.5. Popełnienie przestępstwa w całości albo w części na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na polskim statku wodnym lub powietrznym  | str. 1124
 4.3.3.6. Krótki wymiar pozostałej do odbycia kary pozbawienia wolności  | str. 1125
 4.3.3.7. Niepodleganie jurysdykcji polskich sądów karnych lub brak wymaganego zezwolenia na ściganie  | str. 1126
 4.3.3.8. Amnestia  | str. 1127
 4.3.3.9. Brak zgody organu państwa wydania orzeczenia na ściganie sprawcy lub wykonanie względem niego kary pozbawienia wolności za inne przestępstwo niż objęte zgodą na przekazanie  | str. 1128
 4.4. Warunki przekazania kary pozbawienia wolności orzeczonej w Polsce do wykonania w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej  | str. 1130
 4.4.1. Uwagi ogólne  | str. 1130
 4.4.2. Zakres podmiotowy przekazania  | str. 1131
 4.4.3. Zgoda skazanego na przekazanie  | str. 1132
 4.4.4. Realizacja wychowawczych i zapobiegawczych celów kary  | str. 1133
 4.5. Procedura przejęcia oraz przekazania kary pozbawienia wolności do wykonania  | str. 1134
 4.5.1. Procedura przejęcia i postępowanie po przejęciu  | str. 1134
 4.5.2. Procedura przekazania wyroku skazującego do wykonania  | str. 1152

Podsumowanie | str. 1161

Rozdział 10
Pomoc prawna w pozyskiwaniu dowodów i doręczaniu pism procesowych  | str. 1163

Pojęcie pomocy prawnej | str. 1168

 1.1. Pojęcie pomocy prawnej w sprawach karnych  | str. 1168
 1.2. Pomoc prawna w sprawach karnych a współpraca policyjna  | str. 1170
 1.3. Pomoc prawna w sprawach karnych a współpraca administracyjna  | str. 1172
 1.4. Status pomocy prawnej w procesie karnym  | str. 1174
 1.5. Podział pomocy prawnej  | str. 1175

Modele pomocy prawnej | str. 1177
Zasady pomocy prawnej | str. 1181

 3.1. Zasada podwójnej przestępności (karalności)  | str. 1181
 3.2. Zasada wzajemnego uznawania  | str. 1185
 3.3. Zasada ne bis in idem  | str. 1189
 3.4. Zasada stosowania lex loci  | str. 1191
 3.5. Zasada ochrony porządku publicznego  | str. 1194
 3.6. Zasada subsydiarności  | str. 1196
 3.7. Zasada poufności i ochrony danych osobowych  | str. 1196
 3.8. Zasada ponoszenia kosztów pomocy prawnej przez państwo wezwane  | str. 1200
 3.9. Zasada suwerenności  | str. 1202

Pomoc prawna z państwami pozaeuropejskimi | str. 1206
Pomoc prawna z państwami członkowskimi Rady Europy | str. 1209

 5.1. Uzyskiwanie dowodów osobowych  | str. 1209
 5.2. Uzyskiwanie dowodów rzeczowych  | str. 1213
 5.3. Wspólne zespoły śledcze  | str. 1215
 5.4. Zabezpieczenie mienia i środków dowodowych  | str. 1216
 5.5. Doręczenia  | str. 1217
 5.6. Inne formy pomocy prawnej  | str. 1218

Pomoc prawna z państwami członkowskimi Unii Europejskiej | str. 1220

 6.1. Ewolucja regulacji dotyczących pozyskiwania dowodów w Unii Europejskiej  | str. 1220
 6.1.1. Pozyskiwanie dowodów osobowych  | str. 1220
 6.1.2. Uzyskiwanie dowodów rzeczowych  | str. 1223
 6.2. Europejski nakaz dochodzeniowy  | str. 1224
 6.2.1. Pojęcie i istota europejskiego nakazu dochodzeniowego  | str. 1224
 6.2.2. Geneza europejskiego nakazu dochodzeniowego  | str. 1226
 6.2.3. Zakres europejskiego zakazu dochodzeniowego  | str. 1228
 6.2.4. Przesłanki wydania europejskiego nakazu dochodzeniowego  | str. 1231
 6.2.5. Organy uprawnione do wydania europejskiego nakazu dochodzeniowego w Polsce  | str. 1233
 6.2.6. Wydanie i przekazanie europejskiego nakazu dochodzeniowego do innego państwa członkowskiego UE  | str. 1235
 6.2.7. Wykonanie w Polsce europejskiego nakazu dochodzeniowego wydanego w innym państwie członkowskim UE  | str. 1236
 6.2.8. Podsumowanie  | str. 1241
 6.3. Wspólne zespoły śledcze  | str. 1242
 6.4. Doręczenia  | str. 1244
 6.5. Inne formy pomocy prawnej  | str. 1244

Wykorzystanie w procesie karnym dowodów uzyskanych z zagranicy | str. 1247
Pomoc prawna a gwarancje procesowe i ochrona praw człowieka | str. 1251

Rozdział 11
Współpraca z trybunałami międzynarodowymi  | str. 1261

Model współpracy z międzynarodowymi trybunałami karnymi | str. 1265
Model współpracy z międzynarodowymi trybunałami wojskowymi | str. 1265
Model współpracy z trybunałami ad hoc | str. 1267

 3.1. Wykonywanie wniosków o współpracę trybunałów ad hoc  | str. 1267
 3.2. Zasada pierwszeństwa jurysdykcji  | str. 1271
 3.3. Naruszenie obowiązku współpracy  | str. 1272

Model współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym | str. 1273

 4.1. Ogólne cechy współpracy  | str. 1273
 4.2. Zobowiązanie do współpracy  | str. 1276
 4.3. Obowiązek implementacji postanowień statutu MTK  | str. 1281
 4.4. Wniosek o aresztowanie i dostarczenie osoby  | str. 1283
 4.5. Dostarczenie a ekstradycja  | str. 1289
 4.6. Zbieg wniosków o aresztowanie i dostarczenie  | str. 1290
 4.7. Inne formy współpracy  | str. 1294
 4.8. Sposób wykonywania wniosków o współpracę  | str. 1301
 4.9. Podstawy odmowy wykonania wniosku  | str. 1305
 4.10. Zasada specjalności  | str. 1308
 4.11. Odroczenie wykonania wniosku  | str. 1310
 4.12. Konsultacje  | str. 1312
 4.13. Immunitety  | str. 1313

Współpraca Rzeczypospolitej Polskiej z Międzynarodowym Trybunałem Karnym | str. 1316

 5.1. Miejsce statutu MTK w polskim porządku prawnym  | str. 1316
 5.2. Sposób implementacji przepisów statutu MTK  | str. 1318
 5.3. Zakres i zasady współpracy  | str. 1320
 5.4. Organy odpowiedzialne za współpracę  | str. 1321
 5.5. Wniosek o dostarczenie osoby  | str. 1325
 5.6. Dostarczenie a ekstradycja  | str. 1334
 5.7. Wniosek o zezwolenie na przewóz osób  | str. 1339
 5.8. Stosowanie tymczasowego aresztowania  | str. 1341
 5.9. Podstawy odmowy wykonania wniosku  | str. 1349
 5.9.1. Uwagi wprowadzające  | str. 1349
 5.9.2. Zasada specjalności  | str. 1350
 5.9.3. Immunitety  | str. 1353
 5.9.4. Powszechnie obowiązujące fundamentalne zasady prawne  | str. 1353
 5.9.5. Czynności nienazwane  | str. 1355
 5.9.6. Wniosek o wydanie dokumentu lub innego dowodu objętego tajemnicą  | str. 1356
 5.10. Ustalenia  | str. 1358
 5.11. Zasady uczestniczenia organów Trybunału w czynnościach procesowych  | str. 1360
 5.12. Zasady wykonywania czynności procesowych przez prokuratora MTK  | str. 1361

Wnioski o pomoc prawną skierowane do Międzynarodowego Trybunału Karnego | str. 1365
Podsumowanie | str. 1367

Rozdział 12
Współpraca polskich organów procesowych z Prokuraturą Europejską  | str. 1371

Perspektywa ustanowienia Prokuratora Europejskiego | str. 1374

 1.1. Od corpus iuris do Prokuratury Europejskiej  | str. 1374
 1.2. Traktatowe ramy prawne Pokuratury Europejskiej (art. 86 TFUE)  | str. 1376
 1.3. Celowość powołania Prokuratury Europejskiej oraz kontrowersje wokół jej modelu ustrojowego  | str. 1377

Utworzenie Prokuratury Europejskiej | str. 1384

 2.1. Status i zakres kompetencji Prokuratury Europejskiej  | str. 1384
 2.2. Struktura Prokuratury Europejskiej  | str. 1389
 2.3. Podstawowe zasady działania i zakres uprawnień Prokuratury Europejskiej w ramach prowadzonych postępowań  | str. 1390
 2.4. Gwarancje proceduralne dla uczestników postępowania  | str. 1399
 2.5. Podstawy normatywne współpracy polskich organów procesowych z Prokuraturą Europejską przed przystąpieniem Polski do wzmocnionej współpracy  | str. 1400
 2.6. Podstawy normatywne współpracy polskich organów procesowych z Prokuraturą Europejską po przystąpieniu Polski do wzmocnionej współpracy  | str. 1403

Podsumowanie | str. 1406

Aneks. Przykładowe umowy w zakresie współpracy międzynarodowej w sprawach karnych  | str. 1409
Skorowidz przedmiotowy  | str. 1415
O Autorach  | str. 1425