Pożegnanie krawędzi

Opis książki:

Tytułowe krawędzie mają liczne warianty. Skraje lasów, bariery czy progi. Ale nie są to tylko granice widoczne gołym okiem, wyznaczanepoziomą linią horyzontu. To także linie graniczne pomiędzy rzeczywistością a marzeniem, pełnią a pustką, trwaniem a przemijaniem. Motywy należące do repertuaru klasycznej liryki. Poezja Goffette a wpisuje się w tę tradycję niepokornym wierszem, testuje wytrzymałośćrozmaitych form, od psalmu i elegii po erotyk, wygrywa różne struktury: dystychy i tercyny, tetrastychy, sonety. Rymy zdarzają sięrzadko, biegną meandrycznie, ważniejsze są aliteracje i asonanse, kapryśna jest interpunkcja, nierzadkie słowne igraszki. Poeta wędruje,głównie przez rodzime Ardeny i Lotaryngię, które wydały także Rimbauda i Verlaine a. Podobnie jak Rimbaud, Goffette podróżuje w wyobraźni,podobnie jak Verlaine, podróżuje raczej w czasie. Zewnętrzne pejzaże odsyłają do pejzaży wewnętrznych. Nigdy jednak nie traci z polawidzenia rzeczywistości. Postrzegane granice odsyłają także do granic, które stara się przezwyciężyć w sobie samym. Goffette powiedział wjednym z wywiadów: "Rimbe miał rację: nie odjeżdżamy. Ważne, jest to, żeby być gotowym do odjazdu, żeby się nie zasiedzieć. Prawdziwierimbaudowskie życie rozgrywa się hic et nunc, tu i teraz".

Wszechobecna w "Pożegnaniu krawędzi" melancholia jest melancholią hedonisty, który łapie życie na gorąco, delektuje się urodą świata. Na tym polega jego wolność.

Książka "Pożegnanie krawędzi" - Guy Goffette - oprawa miękka - Wydawnictwo Instytut Kultury Miejskiej. Książka posiada 170 stron i została wydana w 2014 r.