Moje trzecie spotkanie z autorami III części cyklu powieści kryminalnej Seria: Ślady zbrodni książki autorstwa Pani Małgorzaty i Michała Kuźmińskich pt. „Kamień ” zapowiada kolejną wędrówkę śladami nikomu nieznanemu jeszcze osoby oprawcy, który dokonał zbrodni na małym niewinnym chłopcu w romskiej osadzie na Sądecczyźnie.
Wykonana zostaje dokładnie zbadana analiza oględzin zwłok chłopca przez lekarza oraz pojawiają się wstępne przypuszczenia, pytania podkomisarza Janusza Głoda, kto mógłby przyczynić się do jego śmierci.
Tak naprawdę sytuacja jest trudna i skomplikowana, gdyż nikt nie wie, kim jest ten zamordowany chłopczyk. Panuje wokół sprawy cisza, która wywołuje nagle wielkie poruszenie wśród społeczeństwa.
Społeczność romska zostaje oddana pod nadzór obserwacji społeczności współczesnej, która nie zawsze akceptuje ją ze względu na istniejące poglądy oraz stereotypy dotyczące społeczności romskiej.
Jestem pod ogromnym wrażeniem użytego delikatnego całościowego sposobu i podejścia autorów do zagadnień kryminologicznych, którzy starają się wychwycić trudną na ogół problematykę z nią związaną, jeśli chodzi o odkrywanie tajników zabójstw, które po głębszym zapoznaniu się ze sprawą nie zawsze pokrywają się z występującym wstępnym analizowaniem obrazu zabójcy, który stwarza im po drodze wiele niebezpiecznych zagrożeń życiowych.
Niekoniecznie trzeba być z zawodu antropologiem czy choćby nawet dziennikarzem śledczym, aby móc samemu podjąć próbę wstawienia się za włączeniem społeczeństwo romskie do wspólnego kręgu, które marzy o tym, by móc stać się zauważalnym i walczyć o swoje prawa.
Pani Małgorzata i Michał Kuźmińscy powinni zostać nagrodzeni za ich pomysłowość, dopasowanie mocnych, odważnych bohaterów fikcyjnych, barwność języka pochodzącego z gwary góralskiej, śląskiej czy choćby nawet romskiej odgrywają tu znaczącą rolę, gdyż Czytelnik może zaprzyjaźnić się z nimi.
Autorzy opisują bardzo szczegółowo każdy wątek zawarty w rozdziałach, budują w taki sposób postacie, aby wzbudziła zainteresowanie, zagadkowość, tajemniczość, która do końca pozostaje tutaj najważniejszym kluczem do rozwiązania głównej zagadki kryminalnej.
Moim zdaniem autorzy podarowali cząstkę siebie w przedstawieniu dwóch głównych i najbardziej pomocnych bohaterom przy rozwiązywaniu tych skomplikowanych zagadek kryminalnych: Anny Serafin i Sebastiana Strzygonia.
Pomiędzy Anną a Sebastianem jest zauważalna nić zazdrości z dokonywanych odkryć. Każde z nich osobna lubi sprawdzać się w swoim zawodzie.
Sebastian jest dobrym, walecznym, a chwilami uczuciowym, wrażliwym dziennikarzem śledczym, a Anna skromną panią doktor antropologii posiadającą wiedzę, pasję oraz ma umiejętności dokładnego analizowania przeprowadzonych z nią rozmów i na podstawie tego wyciąga wstępne wnioski.
Dialogi zostały odpowiednio opracowane dla każdego bohatera z zachowaniem delikatnego poczucia humoru, a chwilami występuje u nich dystans do samych siebie.
Nie zabraknie tutaj momentów przepełnionych wątpliwościami, które dają wiele do myślenia, jeśli chodzi o współczesną społeczność, która nie zawsze interesuje, się życiem innych ludzi żyjących w społeczeństwie romskim chcących żyć bezpiecznie nie krzywdząc przy tym słowem, gestem, czynem.
Polecam przeczytać tę książkę z cyklu powieści kryminalnej Seria: Ślady zbrodni książki autorstwa Pani Małgorzaty i Michała Kuźmińskich pt. „Kamień ”.
