Leszek Żuliński - autor

Banialuki absurdalne śmieszne pikantne idiotyczne bezsensowne - Żuliński...

Ta książka jest wyborem tekstów cyklicznych, które powstały mniej więcej w latach 1985-2010. Oczywiście pisałem wcześniej i potem także różne inne teksty krytycznoliterackie, przede wszystkim recenzje. Rozmaitych tekstów (pomijając...

W roku 2015 wydałem swoją trzydziestą książkę. W tym niemal połowa to były zbiory wierszy, choć sam siebie uważam raczej za krytyka literackiego. W każdym razie pracując latami w wydawnictwach i prasie kulturalnej, przez kilka dekad...

Poetyckie powroty do źródeł bywają obciążone sentymentalizmem, a ich liryczny ton tak wysoki, że aż fałszywy. Żuliński powraca inaczej: jego podróż w głąb czasu do miejsc i ludzi swojego dzieciństwa i młodości do samego siebie z tamtych lat to...

Leszek Żuliński na całe lata - jeśli nie liczyć sporadycznych spotkań - rozstał się z poezją. Wybrał krytykę choć przeważnie pisał o poezji. Mimo to jego powrót do pisania wierszy był pewnego rodzaju niespodzianką tym większą iż w ciągu...

Leszek Żuliński (ur. 1949) debiutował na łamach prasy jako poeta w 1071 roku, a jako krytyk - rok później. Przede wszystkim zajmuje się właśnie krytyką literacką, dziedzina ta zdominowała jego aktywność pisarską. Uprawia także publicystykę kulturalną...

Wybór wierszy: Melancholia pogody, Le train ivre, Metafizyczny wzwód, Rżnij, Walenty!, Pamiętajcie o ogrodach, Hej, sokoły!, Wielkie żarcie, Przestroga dla...

Debiutował na łamach prasy w 1971 r. Ukończył studia w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (1973 r.). Pracował następnie w Krajowej Agencji Wydawniczej jako redaktor (1973-1982). Był kierownikiem działu lit. pism: Tu i...

Ta piętnasta już ksiązka tego autora, jest wyborem felietonów poświęconych przede wszystkim polskiemy życiu kulturalnemu, książkom i pisarzom oraz sytuacji polskiej ineligencji. Żulinski nie unika kontekstów i polemik polityczncyh, które dla...

Ta książka jest poradnikiem literackim, poradnikiem pisania wierszy. Utrzymana w konwencji popularnej w polskiej prasie kulturalnej Poczty literackiej”, bo też w tej formule zawarte w niej felietony ukazywały się na łamach tygodnika...