Hegel i Adorno. Opozycja dwóch koncepcji myślenia dialektycznego

Opis książki:

Za przedmiot swojej rozprawy obrał autor ciekawą i nader aktualną problematykę filozoficznej konfrontacji między myślą Hegla a tą najbardziej radykalną postacią jej XX-wiecznej krytyki, jaką niewątpliwie jest projekt "dialektyki negatywnej" Theodora W. Adorna. Wychodząc z trafnego założenia, że filozofia Adorna, która z jednej strony w najgęstszym stężeniu skupia w sobie wszystkie istotne wątki "antyspekulatywnej" refutacji Hegla dokonanej jeszcze przez myśl XIX wieku (zwłaszcza przez Marksa, ale także przez Kierkegaarda czy Nietzschego), z drugiej strony wyznaczyła zarazem ramy powszechnie przyjętego paradygmatu, w jakim do dziś swój krytyczny obraz Heglowskiej dialektyki budują liczni "postmoderniści" z końca dwudziestego stulecia, autor w swej rozprawie chce tę krytykę poddać źródłowej próbie, czyli po prostu sprawdzić, jak ma się ona do swego "krytykowanego" przedmiotu.
Prof. drhab. Marek J. Siemek
Byłby więc Adorno - w porządku teoretycznej ciągłości - myślicielem wcześniejszym od Hegla, a znaczna część rozprawy buduje argumentację przekonywającą do lektury Adorna - jak by się wyraził Benjamin - "pod włos". Derrida mówił o "dialektycznej maszynie" Hegla, która wszystko wchłania, a więc poraża i przeraża zarazem. Nawiązując do tej konstatacji, Wolfgang Welsch zauważa (w książce o rozumie z 1995 roku), iż filozofia Hegla jest tak przemyślnie skonstruowana, że absorbuje wszelką krytykę. Z krytyki wobec siebie czyni środek samodoskonalenia się, co stanowi jeden z jej "najbardziej pouczających, ale i zarazem zdradzieckich rysów".
Prof. dr hab. Anna Zeidler-Janiszewska

Książka "Hegel i Adorno. Opozycja dwóch koncepcji myślenia dialektycznego" - Andrzej Wawrzynowicz - oprawa miękka - Wydawnictwo Instytut Filozofii UAM.