Dzieje Ziemi Kłodzkiej

Opis książki:

Ziemia Kłodzka, jako "provincia Kladzko", od pierwszej wzmianki na jej temat na początku XII wieku, zajmowała szczególne miejsce w czeskiej konfederacji krajów związkowych. Określenia Ziemi Kłodzkiej zmieniały się: "terra Glacensis" (1290), "provincia Kladzko", "districtus" (1344), "Glacense dominum" (1348), "lande" (1378, 1431), do momentu, kiedy to w 1459 roku cesarz Fryderyk III podniósł ją do rangi "Hrabstwa" bądź "prawdziwego Hrabstwa" (1462). Nawet jeżeli w XX wieku określenie to straciło swoje prawnopaństwowe znaczenie, to nadal było ono żywe w świadomości mieszkańców prowincji. "Dziwaczne granice", którymi - jak określono to w 1621 roku - otoczeni byli mieszkańcy, należy rozumieć nie tylko historycznie, lecz również topograficznie. Kraj ten, wielkości 1636 kilometrów kwadratowych, który swoją powierzchnią mógł konkurować z licznymi małymi państewkami starej Rzeszy, otoczony był, jako kotlina, ciągnącym się przez 265 kilometrów pasmem górskim, które z reguły przekroczyć można było jedynie przełęczami. Stąd też mieszkańcy zachowali nie tylko szczególnie wyrazistą gwarę, która ewidentnie różniła się od śląskiej, lecz wykształcili, jako ludzie należący do "Hrabstwa", własne poczucie tożsamości, które odcisnęło swoje piętno również w kartografii. Jedna z map "comitatus Glacensis" z 1650 roku pokazuje to hrabstwo z wyraźnym odgraniczeniem od "Bohemiae Pars, Silesiae Pars" oraz "Moraviae Pars".

Książka "Dzieje Ziemi Kłodzkiej" - Arno Herzig, Małgorzata Ruchniewicz - oprawa twarda - Wydawnictwo Atut. Książka posiada 568 stron i została wydana w 2008 r.